Een na laatste dag van de Tour de France

Vrijdag 13 mei 2011. Een na laatste dag van de Tour de France.

Vanmorgen lekker uitgeslapen. Het is weer fantastisch weer. Vandaag wordt een rommeldag voor iedereen. Bij nader inzien, gezien de verwachte weersomstandigheden, heeft iedereen besloten om toch maar morgen te vertrekken. Samen met Christien voldoende wasgoed om nog even een wasje te draaien in de machine. We moeten per slot van rekening nog veertien dagen verder.

Lekker ontbeten en daarna even naar de receptie om af te rekenen. Het bedrag voor die tien dagen was een lachertje. We moesten € 80,01 afrekenen en voor de honden hoefden we niet te betalen. Waar vind je dat nog. Zo’n bedrag inclusief stroom en gratis douche en warm water.

Lekker bij Jeanne thee en koffie gedronken en daarna begonnen met het afbreken van de luifel. Nu was hij helemaal droog en kon goed opgevouwen worden.

Toch nog even naar de Intermarché voor wat boodschappen voor de komende dagen en gelijk even tanken; dan hebben we dat ook maar weer gehad want met de caravan erachter is het geen goed plan om te gaan tanken omdat je bijna overal ruimte tekort komt om te draaien.

Terug op de camping wacht mij een verrassing. Klaas heeft het wasgoed uit de wasmachine gehaald en Christien heeft het, onder luid protest van de honden die op dat moment in de caravan zaten, voor mij opgehangen. Dank daarvoor Christien.

Als lunch een lekker stokbroodje brie. Heerlijk. Daarna lekker een poosje met een boek onderuit in een stoel terwijl Ron bezig was met de route voor morgen.

Marian en Alain waren al bezig met de voorbereidingen voor het  pannenkoekenbak-festijn.

Om 16.00 uur begon het welbekende Happy Hour en werd er weer allerlei lekkers op tafel gezet. Hapjes met kaas en worst, gehaktballen van de slager van Ruud en Jeanne en als klap op de vuurpijl kwam Marianne (de dame van de camping) met drie flessen “Cidre Rouche” oftewel roze bubbeltjeswijn aanlopen bij wijze van afscheidscadeautje.

Onder het genot van deze Cider (het glas werd geheven op een geslaagde Tour de France) werden ook de pannenkoeken van Alain en Marian verorberd. Alain zelf had niet meer zo’n trek; hij had al pannenkoek genoeg gezien.

De pannenkoeken waren heerlijk; Alain had eer van zijn werk en je kon er van alles opdoen. Kaneelsuiker, stroop, gember gewone basterdsuiker en poedersuiker.

Na het genot van deze heerlijkheid moest er natuurlijk als afsluiting ook weer gebouled worden. Één spelletje maar werd er gezegd. Ook deze avond waren de opmerkingen weer niet van de lucht. Ruud gooide met ballen met een inlegkruisje (Hij had een plakbandje om zijn ballen gedaan zodat hij ze beter kon herkennen dit tot groot ongenoegen van Jeanne wat leidde tot de opmerking hierboven), Klaas z’n ballen waren te warm en Jeanne smokkelde met het tellen. Die was zogenaamd iedere keer de tel kwijt.

Al met al hebben de mannen ook deze avond weer gewonnen en kregen de dames geen revanche omdat we maar één spelletje zouden spelen.

Na het boulen en de koffie en thee ging een ieder zijn beertje opzoeken omdat het morgen een vroege en lange dag zou worden.

Olga en Ron