13 juni - Sveg naar Froso

Vandaag was weer een reisdag. Een hele natte reisdag. Het begon vannacht te regenen en het is niet meer gestopt. Omdat we van de Fritidscamping in Ostersund hele vervelende mailtjes terug hadden gekregen waaruit duidelijke desinteresse bleek, hebben we gisteren aan het begin van de avond besloten om een andere camping te zoeken in de buurt van Ostersund, dit in verband met het te rijden aantal kilometers. De mensen van Froso Camping op het eiland Froso waren een stuk vriendelijker en aangezien dat qua kilometers niet uitmaakte hebben we gekozen voor deze camping.

Als eerste waren vanmorgen Henk en Gré weer op pad, na een half uurtje gevolgd door Alain en Marian. Samen met Christien en Klaas en Ruud en Jeanne vertrokken wij om kwart voor 10.  Hans en Estrid stonden nog op de camping en zijn als laatste vertrokken.

Onderweg kwamen wij wederom een Polargroet van Henk en Gré tegen, maar omdat wij nog niet zo lang aan het rijden waren zijn wij doorgereden tot Klovsjo, waar we Henk en Gré zelf tegenkwamen. Gré moest namelijk even boodschappen doen bij de ICA. Wij zijn gedrieën gestopt bij een kerkje in Klovsjo voor een koffiestop. Uiteraard zijn wij ook het kerkje ingegaan wat bijzonder de moeite waard was. Alles was van hout en heel erg mooi beschilderd. Klaas en ik zijn nog even op de zolder van de kerk geweest maar naar de klokkentoren vonden we toch te gek. Veronderstel dat dat ding ineens gaat luiden.......! Na voor diverse mensen nog een kaarsje te hebben opgestoken hebben we ons kerkbezoek beëindigd en zijn we weer verder gereden.

Na overleg met de andere 2 teams hebben we het laatste stuk van de route een beetje aangepast. In plaats van via Brunflo en Ostersund naar Froso te rijden, zijn we bij Mansta en Malang recht naar boven gereden om uit te komen bij Malsta. Dit betekende dus 25 km grusweg, ontzettend smerige caravans en auto's, maar een geweldig mooie route met prachtige uitzichten.

Bij het plaatsje Faker hebben wij "even" een lunchstop annex tukkiestop ingelast. De bedoeling was om daar even iets te eten en dan verder te rijden maar dat liep even uit. In twee van de drie caravans viel iedereen spontaan in slaap. Jeanne en Ruud hebben de wacht gehouden. Zij vonden het zo verdacht stil in de andere caravans dat zij even polshoogte gingen nemen. In caravan 1 kwam er een bultje steeds boven de raamlijst uit en zat er iemand met een hond op schoot te slapen op de andere bank en in caravan 2 waren ze er één kwijt en de ander zat aan tafel te slapen met een potlood in zijn hand. Waarschijnlijk in slaap gevallen tijdens het maken van een kruiswoordpuzzel. Wij waren om kwart voor twee "even" gestopt en toen we wakker werden was het kwart over drie. Maar het was wel lekker zo'n tukkie tussendoor.

De laatste 20 km grusweg hebben we maar in één keer gedaan, want we waren nu goed uitgeslapen en aan het eind van de grusweg zagen we de camping aan de overkant van het Storsjon liggen, maar eerst moesten we nog een hele lange brug over. Uiteindelijk aangekomen op de camping bleek dat wij de laatste drie equipes waren die binnen moesten komen. Een plaats zoeken hoefde dus niet meer we zijn gewoon bij de anderen gaan staan. De auto's en de caravans waren inmiddels al weer redelijk schoon gespoeld, maar als het nou vannacht nog even lekker door blijft regenen hoeven we morgen niet meer zo heel veel te poetsen.

Alain en Marian zijn bij een Polardealer in Brunsflo langs geweest om wat onderdelen voor hun caravan te kopen. Alain had maanden geleden roosters voor zijn koelkast via internet besteld bij deze mensen maar de persoon die dat behandelde is reeds met pensioen en had deze bestelling verzuimd door te geven aan zijn opvolgers. De roosters heeft Alain dus nu maar zelf opgehaald.

Henk en Gré zijn onderweg nog even bij een Toeristen bureau langs gegaan om wat folders voor ons te halen, waarvoor onze hartelijke dank.

Ook op deze camping hebben we weer een onderkomen gevonden waar we met z'n allen kunnen zitten en daar hebben we dus vanavond maar weer gebruik van gemaakt. Het was niet groot maar alles beter dan of in de regen buiten zitten of allemaal in je eigen beertje blijven zitten. Het Keezbord was ook vanavond weer van de partij. Bij deze maak ik gelijk even gebruik van de gelegenheid om namens alle medereizigers onze excuses te maken aan Jeanne Tieman vanwege het feit dat wij altijd zo gemeen tegen haar zijn. Haar gemoed wordt daar heel verdrietig van zegt ze. Met spelletjes laten wij haar nooit winnen en dat wil ze zo graag, maar ja, het zit wel eens mee en het zit wel eens tegen. Maar bij haar zit het altijd tegen...Sorry mevrouw Tieman, we zullen proberen in het vervolg niet meer zo lelijk tegen U te doen. (Ik weet alleen niet of ik dat zolang kan onthouden)

Beste thuisblijvers, dit was weer het relaas van vandaag. Ik hoop dat u ervan geniet. Morgen weer een nieuw verslag.