Val de Vesle

30 april, koude nacht 3*, de camping eigenaar is weer wat kilowatts armer. Prachtig reis weer ! Marianne had een nest met oranje elandjes gevonden en deelde die uit aan iedere equipe, we konden op weg maar dat viel even tegen. Het terrein was zo drassig, dat movers slipten en mankracht  in 1 geval te kort schoot, Ron bracht uitkomst door de Koreaan te laten zien wat ie kon. Na een extra uurtje sjorren en duwen ging de karavaan als nog van start. Via de Tom Tom en mooie wegen met of zonder de route beschrijving kwamen we allemaal veilig op de Municipal van Val de Vesle aan.  Op een voor de Polarclub gereserveerd terreintje konden we onze sleurhotelletjes keurig  kwijt. Heerlijk knusse camping waar de Polarclub zich thuis voelt. Thee en koffie was weer in ruime mate aanwezig, gezet door de bekende vrijwilligers. “Ik heb ook nu weer wat  geleerd van een niet meer werkende boerin, dat in Nederland de Koekoek zich pas laat horen in de 2^e week van Mei  maar het goede beest was hier al driftig in de weer om zijn naam te laten horen.

Na het eten door die en gene een spelletje Jeu de Boules en daar na koffie met een echte Oranje Tompouce ! dank, veel dank voor deze lekkernij en het afstaan van de ruimte in je vriezertje Ron & Olga. Vanwege de verlaging in temperatuur zochten we wederom onze eigen Polar weer op. Het is een mooie dag geweest.

01 mei, dinsdag. Wakker worden met een blauwe lucht das pas lekker.! Als we richting het toilet gebouw lopen komt de warme bakker het terrein op gereden met een ferme druk op de claxon, iedereen waker en ontbijt met een vers stokbroodje zelfs op de dag van de arbeid. De douches zijn hier prima en het toilet gebouw is schoon en goed onderhouden. De en moet nog aan het ontbijt beginnen en de ander zit al aan de 2^e x  aan de koffie,  heerlijk doen waar je zin in hebt.  Ja waar heb je zin in ? De Boules baan lag er slecht bij  en er werd besloten hier iets aan te doen. Klaas toverde het Franse woord voor hark uit z’n smartphone en de campingbeheerder een râteau uit de kelder.  De grootste oneffenheden werden glad getrokken de baan was werkelijk beter bespeelbaar.  Het eerste spelletje ging tussen de Dames en Heren en natuurlijk hebben wij de Dames laten winnen!. Na het avond eten nogmaals het partijtje voor de resterende Dames en Heren, dat werd dan ook door de Heren gewonen. De dagprijs voor het beste spelende echtpaar ging naar Chris en Mieke, zij mogen de fel begeerde solar lampjes, die je dan voor één dag voor je tent mag hebben!.

2 mei., woensdag, de bakker is nog niet van de camping af of het begint te regenen en behoorlijk ook. Het mag de pret voor sommige van ons niet drukken   en gaan toch richting Reims om de wel bekende Kathedraal te bezichtigen . Ronde de klok van elf gaat de telefoon en Olga meldt, dat Alain en Marian gesignaleerd zijn in de omgeving van Reims. In korte broek en regenjack spoed ik me naar het hek van de camping om het te openen wanneer zij aankomen. Gelukkig kan ik nog even onder een afdak schuilen want ik moet nog even wachten voordat zij arriveren.  Samen met Marian aan de arm volgt de  Polar ons keurig en Alain parkeert de combinatie keurig bij de Jeu de Boules baan.   

Tour de France 2012, 27 april 2012.

De zon laat een beetje verstek gaan maar het landschap waar we door heen rijden is er niet minder om. We rijden door de provincie Luxemburg in België met bestemming Tenneville. De camping Pont de Berguème ligt aan het  riviertje de Ourthe.  Als we de camping op rijden staat er al een Polar van de familie Tieman. De mevrouw van de camping wijst ons een plek aan, die nog redelijk droog is, we wisten, dat we aan de Ourthe zouden staan maar dat het water zo dicht bij zou komen wisten we niet. Later op de dag toen Ruud en Jeanne arriveerden werden er wat zoenen  uitgewisseld en brachten we de rest van de dag in en rondom de caravan door.

28 april, de grote verzameldag. Als eerste rijden Henk en Greet van Wijhe de Polarplaats op met de mededeling, dat zij een voorspoedige reis gehad hebben.

De strak blauwe lucht waarmee de dag was begonnen veranderde langzaam in een waterig zonnetje met zo nu en dan een donkere wolk. De hele dag werd besteed aan het verwelkomen en op de plek zetten van de overige Tour de France deelnemers. Het was ons gevraagd niet met auto’s op de grasmat te rijden en zo als een Polar bezitter betaamd werd hier aan gehoor gegeven. De movers* zouden het werk moeten doen! ( *= een op afstand bestuurd elektrisch motortje, dat de caravanwielen aandrijft). Vanwege het water en de zuigende bagger was ook mankracht nodig om een caravan op zijn plek te duwen. Later op de dag werden er drankjes en hapjes uitgewisseld, de Tour was begonnen! en niet zo maar: Christien had de landkaart van Frankrijk omgetoverd tot  acht prachtige doosjes waar voor iedereen een Tour de France button in zat. Jeanne was het gelukt om een Lieveheersbeestje  op  een kiezel steen te plakken en van tekst te voorzien. De flessen, blikjes en nootjesschaaltjes waren rond een uur of zes allemaal leeg en een ieder ging wel te vree naar zijn caravan. Ik heb niet gehoord of er ‘s nachts veel gesnurkt is.

29 april, om het riviertje de Ourthe wat sneller te laten stromen is er wat meer hemelwater op ons neer gelaten deze nacht. Gelukkig heeft het de rest van de dag zo goed als niet geregend. Het was zelfs mogelijk het grootste gedeelte van de dag buiten door te brengen, dat werd ook ik grote getale gedaan, groepsvorming in de ruimste zin des woords, allemaal onder de luifels bij Ber en Tian. Later op de dag vond een ieder weer zijn eigen plaats. Wandelen met wat in de omgeving rond kijken was de enige activiteit, die geproduceerd werd. Aan het eind van de middag werden de luifeltjes van de caravans (lees Polars) lekker droog opgeborgen. ’s Avonds nog wat bij een disselbak staan ouwehoeren en een ieder kroop weer snel in zijn eigen huisje.